پاییز غریب و بی رحم

اون همه برگ مگه کم بود ؟

گل من رو چرا چیدی

گل من دنیای من بود.....
.
.
تو آن فرشته ای که وقتی در فصل پاییز راه می روی

برگ درختان انتظارمی کشند

زود تر از دیگری پاهایت را بوسه بزنند .....
.
.
غمگین تر از پاییز

زمستونه که بهار ندیده

اما غمگین تر از او منم که تو را ندیدم.....
.
.
آنان که پاییز را دوست ندارند

نمی دونند که پاییز همون بهاریست که عاشق شده

پاییزتیم..... !
.
.
پاییز می آید

زمانی که خاطرات شیرین

گذشته ی خودم را با تو به یاد می آورم

پاییز همچون بهار دل انگیز می شود

بیا و اینک مرا با خود به آن سوی دریاها ببر

شاید دگر برای پیوستن فرصتی نباشد....
.
.
به که گویم که تو منزلگه چشمان منی

به که گویم که تو گرمای دستان منی

گرچه پاییز نشد همدم و همسایه ی من

به که گویم که تو باران زمستان منی....
.
.
کاش زندگی در برگ درخت جاری بود

آنگاه تا بهار بود می خندیدیم

و بعد به امید پاییز می نشستیم.....
.
.
نیمکت چوبی کهنه نم گرفته زیر بارون

زیر سقف بی قرار شاخه های بید مجنون

ابر بی طاقت پاییز مثل من چه بی ستارست

مثل من شکسته از این نامه های پاره پارست....
.
.
مثل باد سرد پاییز غم لعنتی به من زد

حتی باغبون نفهمید که چه آفتی به من زد....

.
زیر سایبون چشمات تو شبستون نگاهت

یه جایی گوشه اشکات مچ عشقتو میگیرم

بین پاییز و زمستون انتظار و نم بارون

میون نامهربونی تا بخوای برات می میرم....